بررسی نقش عوامل اجتماعی در گرایش به جرم زنان زندان شهر تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش عوامل اجتماعی در گرایش به جرم زنان زندان شهر تبریز در سال 1388 پرداخته شد. مطالعه حاضر با بهره­گیری ازنظریه های کنترل هیرشی، مهار، خنثی­سازی دیوید ماتزا، همنشینی افتراقی ساترلند، آنومی پارسونز، بی سازمانی اجتماعی تدوین شده است. روش پژوهش حاضر به صورت غیر آزمایشی و از نوع علمی – مقایسه­ای است. جامعه آماری شامل  100 نفر زنان زندانی موجود در زندان شهر تبریز و 100 نفر زنان عادی شهر تبریز است. حجم نمونه 50 نفر از زنان زندانی موجود در زندان شهر تبریز و 50 نفر از زنان عادی شهر تبریز و شیوه نمونه گیری، نمونه گیری تصادفی می باشد. اعتبار پرسشنامه از طریق اعتبار محتوایی و جهت سنجش پایایی پرسشنامه نیز از تکنیک آلفای کرونباخ استفاده شدکه برای همه متغیرها بالای 7/0 به دست آمد و پرسشنامه دارای اعتبار و پایایی قابل قبولی می باشد. براساس چارچوب نظری مورد استفاده و نتایج به دست آمده از آزمون t-test مستقل برای فرضیه هایی بین میزان تقید مذهبی، نابهنجاری رفتاری دوستان، نابهنجاری رفتاری خانواده زنان زندانی و عادی تفاوت معنی­دار وجود دارد. ولی بین نحوه کنترل خانواده زنان زندانی و عادی تفاوتی وجود ندارد. در واقع، از بین عوامل اجتماعی تاثیرگذار در گرایش به جرم زنان زندان تبریز، پایین بودن تقید مذهبی و بالا بودن نابهنجاری رفتاری دوستان و نابهنجاری رفتاری خانواده نقش به سزایی داشته اند.